İÇİMDE Bİ ŞEHİR ÖLÜYOR, ANNE (*)
Ruhumda bi deprem koparıb her gün
İçimde bi şehir ölüyor, anne.
Anılarım öksüz kalıyor şimdi
O ev bize mezar oluyor, anne.
Yıkılıyor duvarları, taşları,
Nere gitti cocukları, kuşları
Ele salıb gözümden göz yaşların
İçimde bi şehir ölüyor, anne.
O günlerim bi de gelmez diyorum
Gençliyime bahar gülmez diyorum
O şehirle ben de yok oluyorum
İçimde bi şehir ölüyor, anne.
Gülnare CEMALLETTİN-Azerbaycan /AYB
(*)Türkiye’deki deprem zamanı hayatını kaybeden kardeşlerimizin anısına ağlayarak yazdım bu şiiri.
Bu haber 223 defa okunmuştur.
.jpg)
.jpg)
