| |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Sponsor AlanıAnamur SEDİRAnamur SEDİR 1993-1994-Aralık 1993 1. Sayı-Ocak 1994 2. Sayı -Şubat 1994 3. Sayı -Mart 1994 4. Sayı -Mayıs 1994 5. Sayı SaatHİKÂYELERİmran AKSOY HikâyeleriAna MenüSponsor AlanıZiyaretçi Bilgileri
HAVA DURUMU |
ÇINAR ARIKAN VE HASRET TÜRKÜSÜ05 May?s 2021, 00:42 ÇINAR ARIKAN VE HƏSRƏT TÜRKÜSÜ XATIRLADIM Kİ, ÇİNAR ARIKAN "MEYŞAD" MERSİNLİ ŞAİRLƏR VƏ YAZARLAR DƏRNƏYİNİN ,"MAKİ" DƏRGİSİNİN YÖNETİCİSİ, "ANAMUR SEDİR " DƏRGİSİNİN TƏSİSÇİSİ VƏ REDAKTORUDUR. ÇİNAR ARİKAN İMZASI AZƏRBAYCANLI OXUCU ÜÇÜN YENİ DEYİL. KİFAYƏT QƏDƏR TANIŞDIR. ONUN BİR NEÇƏ HEKAYƏSİNİ AZƏRBAYCAN TÜRKCƏSİNƏ UYĞUNLAYIB SƏHİFƏMİZDƏ PAYLAŞMIŞAM. ÇİNAR ARİKANIN ÜRƏYİ BU MİLLƏT ÜÇÜN, ONUN XÖŞBƏXTLİYİ ÜÇÜN, BAYRAĞI ÜÇÜN, VƏTƏNİ ÜÇÜN ATIR. KÖNLÜNÜN HƏR ÇIRPINTISINDA, HƏR KIPIRTISINDA TÜRKİYƏ İLƏ YANAŞI AZƏRBAYCAN DA EYNİ ANDA DÖYÜNÜR. BİR CANDA İKİ BƏDƏN, BİR BƏDƏNDƏ İKİ CAN KİMİ...
BÜTÜN YAZILARINDA TÜRKLÜK, TÜRKÇÜLÜK BOY VERİB, BƏYLƏNİR, BƏLLƏNİR... O KEÇMİŞİNƏ BAĞLIDIR, MİLLİ-MƏNƏVİ DƏYƏRLƏRƏ ÖNƏM VERİR. KÖKÜNÜN ÜSTÜNDƏ QOL- BUDAQ ATIB PƏRVAZLANIR. AVROPANI DA BİLİR, ASİYAYA DA BƏLƏDDİR, AMERİKADAN DA XƏBƏRİ VAR. AMMA ONUN ÜÇÜN SEVGİ QÜTBÜ, SEVGİ MEREDİANI HARDA TÜRK VARSA, HARDA GERÇƏK İNSAN VARSA ORADIR. ELƏ BU KİÇİK HEKAYƏSİNDƏ OLDUĞU KİMİ... P.S.AZƏRBAYCANIN, ONUN ƏDƏBİYYATININ TƏBLİĞİ ÜÇÜN DƏ ÇOX BÖYÜK İŞLƏR GÖRÜR... Gülnare CEMALETTİN “KÖÇƏRİ KÖÇÜ“ HƏSRƏT TÜRKÜSÜ İllərlə haqqında rəvayətlərini eşitdiyimiz o köçəri ərləri ilə tanış olmaq istəyirdik. Nəsib mart ayının bir bazar gününəymiş.Yürüdüm.Yürüyən türk köçərilər kimi. İki kilometrlik yolu bir nəfəsdə tükətdim. Qaralarbəxşiş kəndindən olan molla Vəli Qılınc bəy köçəri ərlərini tapmaqda mənə kömək etdi. Soruşduq, göstərdilər: Bax biri budur, o biri də bu. Soruşduğumuz evlərdən biri Qaralarbəxşiş kəndindən Kərim Şahinin evi, digəri isə Süleyman Sağlamın idi. Kəndin ortasındakı çığır yolla Kərim ağanın evinə gedərkən onunla yolda rastlaşdıq. Toya gedirdi.Salamlaşdıq. Bizi qardaşı ilə evə göndərdi. Özü də toya getdi və tez də qayıdıb yanımıza gəldi. Onunla Toroslar üzərində yaşayan köçərilər və onların hekayələri, türküləriylə bağlı söhbət etdik. Onun danışdığı hekayə və türkülərlə bağlı digər bir söhbəti isə daha sonra Göy Süleyman ağa ilə də etdik. Sizlərə aşağıda nəql edəcəyimiz hekayə və o hekayəylə bağlı dolaşan türkü, yuxarıda adı çəkilən şəxslərin yaxın qohumlarının başına gəlmişdir. Şifahi xalq ədəbiyyatımızın bir qolu olan "Xalq hekayələri və xalq Türküləri”ni gələcəkdə milli mədəniyyətimizə bir faydası olar deyə topladıq. İndi sizləri həmin hekayə və türkümüzlə baş-başa buraxırıq: Bu diyarın torpağı bir başqadır. Bahar gələndə insanı yaylağa ,qış gələndə isə qışlağa çəkər. Qonarköçərilər ot bitən yerlərə doğru axın- axın gedərlər. Köçdükləri yerlər bir müddət yiyəsiz,səssiz qalar. Yeni köç vaxtı gəlib çatanda obalar yenidən şənlənər; At kişnərtisi, eşşək anqırtısı, dəvə nəriltisi, keçi mələrtisi, quzu səsləri, it hürüşləri dağlarda əks-səda verər. Belə bir gündə yaylaqlar diyarına üzərinə ala kilimlər atılmış, yüklü dəvələrlə, quzuları, qoyunları önlərinə qatan köçəri cavanlar at belində yollara düşərlər. Dincələ- dincələ bundan tam üç yüz il əvvəl köçərilərə bəxşiş olaraq verilmiş Barçın yaylağına çatarlar. Bir yandan yaylaq həyatı davam edər, bir yandan da sevdalar alovlanmağa başlar. Toy olan zaman qızlı oğlanlı mağar başına toplaşarlar.Toy tədarükü görülər, buğda,darı döyülərdi. Elə bu əsnada bir-birini ilk dəfə görən köçəri cavanlar, gözəllərlə tanış olaraq bir – birinə gizlicə göz qoyardılar. Mağar başında alovlanan könüllər bir gün zurna – qavallı toy gününün onlar üçün də olacağı günü səbirsizliklə gözləyərdilər. Yaz da nə yaz. Məmməd Tunanın könlündə eşq yelləri əsməkdədir.Sevgi tumurcuqları qırmızı- qırmızı çiçək açmağa başlamışdır. Gerçə kəndindən bir qıza vurulmuşdur. Ay üzlü qızın adı Səlvinazdır. Səlvi boyludur, bir az da nazlıdır, amma Məmmədin sevgisi qarşısında naz edə bilmir. Gün geçtikce könülünə düşən atəş onu alov- alov yandırmaqda, buram- buram əridib gecələri yuxusuz qoymaqdadır. Məmməd sevərsə onun eşqi qarşılıqsız qalarmı? Səlvinazın da könlü eşq atəşi ilə alovlanmaqda, sevdiyinə qovuşacağı,Məmmədin ona "al yanaqlım, sürmə gözlüm, sərvi boylum, toxunma yaylıqlım" deyəcəyi günü gözləməkdədir artıq. Yayın ortalarında gözlənilən gün gəlir. Məmməd, qız evinə elçi göndərir. Köçəri obasının ağsaqqalları öz aralarında razılığa gələrək gənclərin nişanlanmasına qərar verirlər. Nişanlarını edirlər. O yay bu eşq hekayəsi dillərdə dolaşıb, ucqarlara belə gedib çıxar . Gənclərin eşqi xoşbəxt sonluğa doğru getməkdədir. Qışlaq mövsüm gəlib çatmışdır. əndlərə, yazın əvvəlində gəldikləri yerlərə geri dönməyin zamanı gəlmişdir. Obalar ard - arda yollara tökülür. Məmmədin nişanlısı onlardan əvvəl qışlağa köçmüşdür. Məmməd üçün həsrətli günlər başlamışdır. Bu həsrət, qış boyunca da davam edəcəkdir. Çünki Məmməd yoldaşıyla birlikdə Davırdaş kəndindəki mədrəsəyə qəbul olmuşdu. Orada elm öyrənib, təhsil alacaqdı. Təhsil almağına alacaqdı, amma könlü həmişə uzaqlarda sevdiyindədir. Fil Əhməd ləqəbiylə tanınan mədrəsə müəllimi çox məşhur biridir. Köçərilər arasında əfsanələşdirilmiş, hekayələri şişirdilib söylənmişdir. Fil Əhmədin oğlu düşmənləri tərəfindən güllələnərək öldürülmüşdür. Bunun əvəzində müəllim "Kahran" kitabıyla on beş gündə düşmənini yatağa salmış və onu öldürmüşdür. Oğlu öldürüldüyü zaman arvadına təsəlli olaraq belə söylediyi bəzi mənbələrdən məlumdur "- Nə ağlarsan Əminə? Gəl hər nə dərdin var isə Fil Əhmədə söylə. Canı Mövlam qıyardımı Fil Əhmədin oğluna? Dom- dom gülləsi atmışlar Qara donuz niyyətinə Gəl, gəl Əminə Hər nə dərdin var isə Fil Əhmədə söylə." Acı tale o günlərdə Fil Əhmədə çəkdirdiyi övlad ağrısını ,tələbəsi Tuna Molla Məmmədə də , o ağrını çəkdirməkdədir.Ürəyinin dərinliklərini inim- inim inlədən, cümlə təbiblərdə dərmanı olmayan bir şəfasız dərddir bu. Pis xəbər gəlmişdir. Gerçəbəxşiş kəndindən Mırcı adında bir adamın oğulunun,başqa bir ailədən olan bir qızla arası açılmışdır. İki sevgili aralarında mübahisə etmişdir. Həvva onu rədd etmişdir. Mırcının oğlu da Həvvaya: "Mənə yar olmayanı, başqalarına yar etmərəm, səni öldürərəm,- demişdir. Mırcının oğlu elə bir ehtirasa qapılmışdır ki, mütləq Həvvanı vuracaqdır. Bir gün Həvva yoldan keçərkən evlərinin pəncərəsindən gələnin o olduğunu zənn edərək tüfəngini ona tuşlayır. Güllələri dalbadal atar. "Grav...Grav..." Uzaq olsun. Bədbəxt hadisə baş verir. Atəş etdiyi Həvvadır, amma vurulan oradan keçən Məmmədin sevdiyidir. Səlvinazdır.Mırçının oğlu öz sevdiyini deyil, Məmmədin sevdiyini vurmuşdur.Səlvinaz yerdə qan içərisində cansız uzanır. Səlvinazı vuran qardaşı oğludur. Yaxın qohumudur. Acı xəbər tez yayılar. Sevgili ölər, canan ölər, canın xəbəri olmazmı? Ürəyindən yaralanmışdır Məmməd. İnsafsız güllə sanki onun ürəyinə çaxılmışdır ,ürəyi qan verib qanayar. Acı xəbəri alan Məmməd şok keçirir.Çarəsizlik içində qıvrılır. Ağlar, sızlar, fəryad edər. Sevgilisinə olan duyğularını izhar edə bilməz dili tutular, dərdini aça bilməz, söyləyə bilməz, sanki lal olmuşdur. Onun bu kədərini ən yaxşı yenə müəllimi Fil Əhməd anlar. Çünki bu ağrının bənzərini özü övlad ağrısı olaraq yaşamışdır. Sarıvəlilər mahalından olan Fil əhməd ,bütün ehtişamı ilə şairliyini işə salar. Ağrını özü çəkirmişcəsinə duyğulanar.Tuna bir dastan yazıb Molla Məmmədə verər. Tuna Molla Məmmədin bu dastanı ona təssəlli olar. İllərlə dilində türküyə dönər. Bu türküylə ovunar. O gündən də türkü ağızdan – ağıza dolaşaraq bu günümüzə gəlib çatar. Fil Əhmədin yazdığı şeir bu günə kimi Tuna Molla Məmmədin qohumları olan Köçəri ərləri tərəfindən deyilər, danışılar. Dinləyən hər kəs qulaq kəsilər. Hekayəsini də anlatmamaq mükün olmaz. Bu gün üçün şeirin əslinin necə olması deyil, əhəmiyyətli olan onun xalq arasında, Köçəri ərlərinin ağızında dolaşaraq yaşamasıdır. Ona əslinə ozanlar tərəfindən əlavələr edilmişdir. Xalq arasında geniş yayılması və müxtəlif əlavələrin edilməsi də bu üzdəndir. Tuna Molla Məmmədin ağrısını yüngülləşdirən, amma heç bir zaman susdurmayan, söylədikcə ağrını daha da dərinləşdirən Fil Əhmədin yazdığı həsrət türküsü aşağıdakı kimidir: TUNAM AĞLASIN Tunam, mən vuruldum, yapış əlimdən, Göz öncəyi qan olmasın belimdən. Mən qalmışam, sən də qalma yolundan Gül ikən solduran Tunam ağlasın. Əcəl oxu gəldi cana dayandı, Turunc sinə al qanlara boyandı. Bu ölümə Tunam necə dayansın? Gülün iyləməyən Tunam ağlasın. Yalan dünya səndən uzaq qalmadım, Gəlin olub kəhər ata minmədim. Sənin ilə bir gün mehman olmadım, Gülünü itirən Tunam ağlasın. Gümüş kəmərimi açın belimdən, Mən vuruldum, Tunam,sən tut əlimdən, Al qanlarım axdı bəyaz tənimdən, Sayıb salamımı Tunam ağlasın. Xınalı barmaqda üzük qaşıydın, Gözəllər içində qayət kişiydin, Köçəri qızların dəstəbaşıydın, Sayıb salamımı Tunam ağlasın. Bu necə bir işdir ağalar, bəylər? Sevdicəyəm, Tunam ah çəkib ağlar, Nühacir dərdlərim sinəmi dağlar, Sayıb salamımı Tunam ağlasın. **** Tunam varsın xocasına oxusun, Qərib bülbül gül dalında şaxısın, Gəlin anam al astarı toxusun, Əl yerinə baxsın dursun ağlasın. Acı məlhəm, şirin məlhəm düzməyin, Yaram dərin düymələri çözməyin, Məzarımı yoldan uzaq qazmayın, Yar gəlib geçtikce baxsın ağlasın. Sürünün önündə sürməli qoçlar, Axranım qızlardı salınır saçlar, Zeyvə dərəsinə enincə köçlər, Köç çəkib keçdiyim yollar ağlasın. Barçın yaylağının gözəl quşuydun, Gümüşü feslerin inci daşıydin, Tayfa qızlarının dəstəbaşıydin Sevən axranlarım ansın ağlasın. Sarı yaylağ yaylamadım qar ikən, Palazımı ovlamadım tor ikən, Bu cahanda acı ölüm var ikən, Geridə qalanlar yansın ağlasın. Nə sərin yaylaqdır bizim bu yaylaq, Soyuq subaşında var könül əylə, Bu sevgi, məhəbbət qalarsa belə, İğid Tunam payız dönsün ağlasın. *** Al fıstanı anam toxusun, Xas bağçada bülbüllər şaxısın. Verin məktubumu Tunam oxusun, Həsrət məhşərə qaldı deyən dostlarım. Əlinə almış qırmızı lökünü, Üstünə vurmuş hesabsız yükünü. Dolanıb gedər Ermenek bükünü, Həsrət məhşərə qaldı deyən dostlarım. Nədir ağalar, bəylər hələ də bunlar? Köç çəkib aşdım dumanlı, qarlı dağlar. Ah etsin gözündən içdiyim yosunlu bulaqlar Həsrət məhşərə qaldı deyən dostlarım. Çeşmələr başında qızıl daşsanmı? Tayfa qızlarının dəstə başısanmı? Al xınalı barmaqda üzük qaşısanmı? Həsrət məhşərə qaldı deyən dostlarım. Meyvəm bitmədən yarpağım düşdü, Yükləndi karvanım amanım köçdü. Zeyvə boğazını az ötə keçdi Həsrət məhşərə qaldı deyən dostlarım. Yerləşdiyim evlər gələməm qeyri, Mən bu dərdə dərman bulamam qeyri, Sevdicəyim Tunam ah çəkib ağlasın qeyri Həsrət məhşərə qaldı deyən dostlarım. **** Yanıb qovrulsun qoyAnamur kolu, Sovrulsun göylərə külü, dumanı, Adını sevdiyim karvan alanı Göy öncəkli bəxşiş qızı keçdimi? Toxu ey sevdigim kilimlər toxu, Erkəndən yükləmiş Səlvinaz yükü. Səndən soruşuram Zeyvənin bükü Göy öncekli bəxşiş qızı keçdimi? Sevdiyimin çəkib gedər obası, Gəncikən də vermiş idi babası, Qurban olum Ortaköyün ağası, Top kəkilli bəxşiş qızı keçdimi? Havayıdır dəli könül havayı, Alıcı quş yüksək qurar yuvayı, Bəxşiş qızı katarlamış mayayı Çəkə- çəkə yaylasına keçdimi? Nehiridir, qara gözlüm nehiri, Əlindən içəydim bir tas zehiri, Ey sevdiyim Ürmenekin nehiri Keçidindən köçəri qızı keçdimi? Fil Əhməd yazıbdı bunu yeganə Əl dəymədik təni boyandı qana, Ah edib ağladıq hey yana- yana, Köçün çəkib bu dağlardan keçdimi? Yazar: Çınar ARIKAN/Türkiye Azerbaycan Türkçesine Uygunlayan: Gülnare CEMALETTİN/ Azerbaycan AYB Sumqayıt Bölmesi Başkanı Bu haber 978 defa okunmuştur.
|
Sponsor AlanıSANATIN İÇİNDEN ;Sponsor Alanı |
|||||||||||||||
0cak - 2012 / Her Hakkı Saklıdır / Kaynak gösterilip, sitemizin ilgili sayfasına link verilerek alıntı yapılabilir.
Yazıların sorumluluğu yazarlarına aittir-Site ticari olmayıp, kütüre hizmet eder. |