21 Mart, Nevruz bayramı... Toprağın uyanışı, baharın başlangıcı...
21 Mart 1973, Veysel’in “sadık yari”ne, kara toprağa kavuştuğu gün!
Onu her zaman anmak, hatırlamak, incelemek lâzım... Elbette bilhassa ölüm yıldönümlerinde. Bugünlerde ölümünün 39’ncu yılını idrak ediyoruz. Hakkında söylenecek çok şey var. Şimdilik sadece şunlarla yetinelim:
Gözleri kapalı, tek gün okula gitmemiş, bir harf bilmeyen halk ozanının o müthiş eserleri insanda hayranlık uyandırıyor.
Anlaşılan, gözleri dünyaya kapalıydı ama başka âlemlere, bizim görmediğimiz, işitemediğimiz “mânâ âlemleri”ne açıktı.
“Gördü” gösterdi, duydu duyurdu...
x x x
Cumhuriyetin 10’ncu yılında Ankara seyahatinde sahneye çıkmış... Dinleyenleri büyülemiş... O günlerin meşhur gazetesi Hakimiyet-i Milliye, onu, kitlelere “şair değil şuur” diye tanıtmış...
Herhalde Veysel’i anlatacak en güzel ve isabetli ifade bu...
Her eseri muhteşem... Her şiirinin her bir mısraı ayrı ayrı kıymetlendirilecek, üzerinde kafa yorulacak derinlikte ve ehemmiyette...
Sözü çok fazla uzatmak yerine Veysel’in bir eseriyle sizi buluşturmak istiyorum...
Atatürk’ün ölümü dolayısıyla söylediği, internette kendi sesinden de dinleyebileceğiniz, şu “ağıt”ın her bir mısraı ayrı bir kıymet, ayrı bir şuurun ifadesi gibi geldi bana!
Kendisini ve Atatürk’ü rahmetle anıyor, sizi “Atatürk’e Ağıt”la baş başa bırakıyorum:
Ağlayalım Atatürk'e
Bütün dünya kan ağladı
Başbuğ o olmuştu mülke
Geldi Acem can ağladı
Şüphesiz bu dünya fani
Tanrı’nın aslanı hani
İnsi cinsi cem'i mahluk
Hepisi birden ağladı
Doğu batı cenup şimal
Aman Tanrı bu nasıl hal
Atatürk'e oldu zeval
Yas çekip mebusan ağladı
İskenderi zülgarneyin
Çalışmadı buncaleyin
Her millet Atatürk deyin
Cemiyeti akvam ağladı
Fabrikeler icat etti
Atalığın ispat etti
Varlığın Türk'e terketti
Döndü çark devran ağladı
Bu ne kuvvet bu ne kudret
Varıdı bunda bir hikmet
Bütün Türkler İnön’İsmet
Gözlerinden kan ağladı
Tren hattı tayyareler
Türkler giydi hep karalar
Semerkantı buharalar
İşitti her yan ağladı
Siz sağolun Türk gençleri
Çalışanlar kalmaz geri
Mareşal Fevz'askerleri
Ordular teğmen ağladı
Zannetme ağlayan gülmez
Aslan yatağı boş kalmaz
Yalınız gidenler gelmez
Her gelen insan ağladı
Uzatma Veysel bu sözü
Dayanmaz herkesin özü
Koruyalım yurdumuzu
Dost değil düşman ağladı
İsmail Hakkı CENGİZ
hacengiz@gmail.com
Bu haber 3059 defa okunmuştur.
.jpg)
.jpg)
