TÜRKMENLER İÇİN NELER YAPABİLİRİZ?
Hayattaki en büyük hüzün, kendini öksüz-yetim ve hele sahipsiz hissetmektir.
Bu tek kişi için de, bir topluluk için de öyledir…
İşte, böyle bir topluluk hemen yanı başımızda duruyor…
Neredeyse, yüz yıldır sahipsiz, kimsesiz hayatlarını sürdürmeye çalışıyorlar…
Irak ve Suriye’deki Türkmenlerden söz ediyorum!
Kerkük-Musul Misak-ı Millî sınırları içindeydi…
Niçin?
Çünkü Misak-ı Millî sınırları, nüfusunun çoğunluğu Türk olan bölgeler Türkiye’nin içinde kalacak şekilde çizilmişti.
Bir asır evvel oralarda Türk nüfus ekseriyeti oluşturuyordu.
Fakat ne yazık ki, o günün şartlarında Kerkük-Musul ve Suriye’nin Türklerce yoğun olan bölgelerini Türkiye’ye katmak mümkün olamamıştı…
Aradan bir asır kadar zaman geçince ne oldu?
Son yapılan Irak seçimlerinde; Kerkük’ten seçilen 13 milletvekilinden sadece 2’si Türkmen’di… Demek ki Türkmenler, çoğunlukken yüzde 15’lere kadar düşmüşler…
Çünkü Türkmenlere, yüz yıl boyunca akıl almaz eziyetler,
Baskılar,
Zulümler,
Suikastlar-katliamlar,
Kısaca, asimilasyonun her türlüsü reva görüldü…
Bütün bunlara Türk hükümetleri seyirci kaldı… Oradaki Türk varlığını unutturmak için ellerinden geleni yaptı… O kadar ki, bırakın baskılara-zulümlere ses çıkartmayı, yardıma koşmayı, ekmek-su yardımını bile yapmadı.
Bunlara rağmen, Türkmenler varlıklarını sürdürdüler. Şu anda, Irak’ta en az 2 buçuk milyon Türkmen yaşıyor ve IŞİD saldırılarından dolayı bugünlerde yine zor durumda, tehdit altındalar… Bir köyde 23, başka bir köyde 15 Türkmen’in öldürüldüğü haberleri geldi… 125 bin Türkmen’in yerlerinden yurtlarından kaçmak zorunda kaldığı bildirildi.
Neyse ki eskisi kadar “habersiz” ve “duyarsız” değiliz!
Dışişleri Bakanlığı, “Türkmenlere insanî yardım ulaştırılacağı”ndan söz edebiliyor…
Türk Kızılay’ı yardım kampanyası açıyor, ilk yardım TIR’larının yola çıkarıldığını müjdeliyor.
Bu arada, sevindirici olan bir başka husus da, Türkmenlerin Kürtlerle çatışma değil, dayanışma içinde oldukları haberidir.
Biz de buradan, kardeşlerimizin sahipsiz ve kimsesiz olmadıklarını, yanlarında olduğumuzu hissettirmek için elimizden geleni yapmalıyız.
Neler yapabiliriz?
Yardım kampanyalarına katılabiliriz…
Türkmenlerle iletişim kurmanın yollarını arayabiliriz…
Sosyal medya üzerinden onların sıkıntılarını, dertlerini dile getirebiliriz…
Dünyanın dikkatini buradaki insanî drama çekmeyi deneyebiliriz.
Salon ve açıkhava toplantıları düzenlenip Türkmenlerin sorunlarına dikkat çekilebilir…
TBMM’nin daha duyarlı olması için girişimlerde bulunulabilir, milletvekillerinin elektronik adreslerine konuyla ilgili mesajlar gönderilebilir.
Televizyonların Türkmenlerle ilgili daha fazla haber yapması için sosyal medya adreslerine iletiler gönderilebilir.
Bu haber 1746 defa okunmuştur.
.jpg)
.jpg)
