 | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
|
| |||||||||||||||||
Sponsor Alanı
Anamur SEDİR
Anamur SEDİR 1993-1994-Aralık 1993 1. Sayı-Ocak 1994 2. Sayı -Şubat 1994 3. Sayı -Mart 1994 4. Sayı -Mayıs 1994 5. Sayı SaatHİKÂYELER
İmran AKSOY HikâyeleriAna MenüSponsor Alanı
Ziyaretçi Bilgileri
HAVA DURUMU |
70 YILDIR BİTMEYEN ACI VE DİNMEYEN GÖZYAŞI
26 Kas?m 2013, 19:34 70 YILDIR BİTMEYEN ACI VE DİNMEYEN GÖZYAŞI Üzerinde milyonların yaşadığı bir coğrafya düşünün ki, bu milyonlar yetmiş yıldır esaret altında yaşasınlar ve herkes de onların yaşadıkları karşısında kör ve sağır olsun. Evet, böyle bir ülke var ve adı Doğu Türkistan. Bu ata yurdu maalesef, 1949 yılından bu yana komünist Çin’in siyasî ve ekonomik zulmü, baskısı altındadır. Yer altı ve yer üstü zenginlikleri Çin devleti tarafından sömürülmekte, o toprakların gerçek sahiplerine ise hayat hakkı tanınmamaktadır. Doğudan Çin ve Moğolistan, kuzeyden ve batıdan Batı Türkistan ve Afganistan, güneyden de Tibet ile çevrili Doğu Türkistan 1,65 milyon kilometrekare yüzölçümü ile Türkiye Cumhuriyeti’nin iki katı büyüklükte bir coğrafyadır. Bazı kaynaklar 50 milyon dese de, resmî kaynaklara göre 30 milyon Uygur Türkü bu coğrafyada Çin zulmü altında inlemektedir. Bunun yanında, zulümden kaçarak yurtlarını terk etmiş 3 milyon Uygur da başka ülkelerde hayatlarını devam ettirmeye Hangi coğrafyada bu kadar büyük bir esir kitlesi vardır? Ne var ki, yaklaşık 70 yıldır Türk dünyasının bu çileli, acılı, sancılı coğrafyası, kalbi Onlar için çarpan ama elinde imkân ve irade bulunmayan Ülkücüler dışında, kimsenin umurunda olmamıştır. Öyle zamanlar olmuştur ki, Uygur’dan, Kırgız’dan, Kazak’tan, Özbek’ten bahseden Ülkücüler, kafatasçılıkla, ırkçılıkla, Turancılık’la suçlanmışlardır. Gökbayrak’ın çektiği çile, döktüğü gözyaşı, çeşitli siyasî sebepler ve ürkek politikalar yüzünden hep görmezden gelinmiştir. Geçmişte, merhum İsa Yusuf Alptekin’e yeterli desteği vermeyen, Doğu Türkistan Millî Merkezi’ni Türkiye’den Almanya’ya taşıtan, Doğu Türkistan’ın Gökbayrak’ının açılmasını bir genelgeyle yasaklayan (Mesut Yılmaz)-ki halâ yasaktır- iktidarlardan sonra, günümüz iktidarı da Uygur Türklerinin büyük iş kadını Rabia Kadir’e sahip çıkmamıştır.(Hoş, onların sahip çıktıkları bir “Rabia”ları var!?) Çin’in önemli iş kadınlarından biri-belki de birincisi- olan Rabia Kadir, Çin Halk Kongresi üyeliğine kadar yükselmiş bir isimdir. Ancak, 1997’de Çin Hükümetinin Sincan (Doğu Türkistan) politikasını sert bir dille eleştirdiği için Çin Halk Konresi’nden çıkarılmış, 1999’da hükûmet sırlarını kamu oyuna açıklamakla suçlanıp sekiz yıl hapse mahkûm edilmiştir. Çin’in gerekçeleri tamamen uydurmadır, asıl amaç O’nun ekonomik olarak daha da büyümesini ve bu ekonomik gücü Uygur Türklüğü adına kullanmasını engellemektir. Tıpkı İngiltere’nin Asi Nadir’e kurduğu tezgâh gibi. 2005’te uluslararası baskılar sonucu(Türkiye hariç) serbest kalan ve ABD’ye iltica eden Rabia Kadir; Özbek TV’ye verdiği bir röportajda, “Türkiye hükûmetinden Türkçülük veya İslâm namına bile değil, sadece demokrasi ve insan hakları namına destek bekliyoruz ama henüz bunu da alamadık.” diyerek haklı sitemini dile getirmiştir. TC Hükûmeti, Çin ile yaptığı ekonomik anlaşmalara ata yurdum Doğu Türkistan’ı ve kan/can kardeşim Uygurlar’ı kurban vermiştir. Affet çaresizliğimi ata yurdum; affet beni kan/can kardeşim. Yazık sana uzanmayan ele, yazık seni kurban veren haine. Not:Rabia Kadir’i PKK haini ile aynı kefeye koyan kafayı(Banu Avar) da şiddetle ve hiddetle kınıyorum. Ali Rıza KİBRİT Bu haber 1804 defa okunmuştur.
|
Sponsor Alanı
SANATIN İÇİNDEN ; Sponsor Alanı
|
|||||||||||||||
|
0cak - 2012 / Her Hakkı Saklıdır / Kaynak gösterilip, sitemizin ilgili sayfasına link verilerek alıntı yapılabilir.
Yazıların sorumluluğu yazarlarına aittir-Site ticari olmayıp, kütüre hizmet eder. |
|||||||||||||||||
.jpg)
.jpg)
